dry center reklam alanı

Kuru Temizleme Araştırma Sonuçları ve Kaynakça

4. Sonuç

Kuru temizleme atölyelerinde çalışanların verimliliği açısından eğitim ihtiyaçlarını saptamak amacı ile yapılan araştırmada, bu meslekte çalışanların çoğunluğunun 25 ve daha küçük yaşlarda, erkek çalışan oldukları belirlenmiştir. Çoğunluğu ilkokul ve ortaokul mezunu olan çalışanların 5 - 10 yıldan beri bu meslekte çalıştıkları saptanmıştır.

Çalışanların bilgi düzeylerine ilişkin bulgular; çoğunluğunun kumaşların yapıları, temizlik gereçleri hakkında bilgi sahibi olduklarını, ancak önemli bir kısmının temizleme ve leke çıkarma yöntemleri konusunda yeterli bilgilerinin olmadığını göstermektedir. Giysilerin etiketleri üzerindeki temizleme ile ilgili sembollerden bazılarını bilmediklerini belirtenlerin oranı da az değildir. Çalışanların önemli bir bölümü leke çıkarma ve temizleme yöntemleri konusunda bilgiye ihtiyaçları olduğunu belirtmekte ve iş kıyafeti olarak çoğunluğu yalnızca önlük kullanmaktadır. Oysa bu meslekte kullanılan temizlik maddelerinin cilde ve solunum yollarına zarar veren maddeler olması maske ve eldiven kullanımını da gerektirmektedir ve bu konuda çalışanların bilinçlendirilmesine ihtiyaç vardır. Kuru temizleme sektöründe verimliliğin artırılması büyük ölçüde çalışanların niteliğine bağlıdır. Bu nedenle çalışanların mesleki bilgi ve becerilerinin örgün ve yaygın eğitim yolu ile artırılması gerekir. Meslek liselerinde, halk eğitim merkezlerinde ve hizmet içi eğitim kurslarında yetişmiş olan elemanların kuru temizlemecilikte çalıştırılması bu alanda verimliliğin artırılmasında etkili olacaktır.

5. Kaynakça

Arpacı, F. 1999. Kuru Temizleme Atölyeleri Yerleşim Düzenlemeleri ve Çalışanların İş Verimliliğine Etkileri. 7. Ulusal Ergonomi Kongresi. Adana.
Aygün, M. 1990. İşgücü Verimliliği Açısından İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Sorunları. Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İzmir.
Çırpar, Ö. 1993. Verimliliğin Artırılması ve İş Kazalarının Önlenmesinde Psikoteknik Uygulamaların Önemi. 4. Ergonomi Kongresi. İzmir.
Eştaş, S.A. 1989. Çalışma Sürelerinin Belirlenmesinde Ergonomik Yaklaşım. 2. Ulusal Ergonomi Kongresi. Ankara.
Gürsoy, B. 1985. Verimlilik üzerine Düşünceler. MPM Yayınları. Yayın No: 379. Ankara.
Özkan, C. 1993. İnsan - Makine Sistemlerinin Güvenirliğinde İnsanın Rolü. 4. Ergonomi Kongresi. İzmir.
REFA., 1988. İş Etüdü Yöntem Bilgisi. İş Etüdünün Temelleri. Kitap1. MPM - REFA İş Etüdü ve İşletme Organizasyonu Birliği. Ankara.

Bize Ulaşın

  • Telefon: 444 4 379 (DRY)

  • Faks: 0216 428 48 70

  • Form: İletişim Formu için tıklayın.

Bizi Takip Edin!